...wyroby przeciwżylakowe.

 ZDROWIE TWOICH NÓG

 Przewlekłą niewydolność żylną (PNŻ) można uznać za chorobę społeczną, gdyż dotyczy znaczącego odsetka populacji europejskiej, w tym 40–60% kobiet i 15–30% mężczyzn. 

Metody leczenia chorych z objawami PNŻ można podzielić na dwie kategorie: leczenie zachowawcze i leczenie operacyjne, które mają  na celu doprowadzenie od obniżenia bądź zniesienia nadciśnienia żylnego leżącego u podstaw patofizjologii PNŻ.

Wyniki badań wskazują, że około 80% przypadków PNŻ kwalifikuje się do leczenia zachowawczego a pozostali chorzy wymagają interwencji chirurgicznej.
Profilaktyka pozostaje niezmiernie istotnym elementem, nierzadko, niestety, minimalizowanym i niedocenianym. Zapobieganie rozwojowi niewydolności układu żylnego kończyn dolnych nie będzie nigdy stuprocentowo skuteczne, może się jednak przyczynić do złagodzenia dolegliwości pacjenta oraz opóźnić postęp choroby. Część elementów profilaktyki z dużym powodzeniem może być stosowana również u pacjentów z bardziej zaawansowanymi zmianami w przebiegu PNŻ jako element wspomagający, będący częścią leczenia zachowawczego.

 Dlaczego właśnie takie wyroby?
„ Kompresja jest nieinwazyjną metodą leczenia niewydolności żylnej, polegającą na terapii indywidualnie dobraną siłą, za pomocą różnych rodzajów wyrobów uciskowych. Leczenie uciskowe jest bardzo ważną częścią profilaktyki oraz kompleksowego leczenia żylaków kończyn dolnych, przewlekłej niewydolności żylnej wraz z owrzodzeniami. Stosowanie ucisku powoduje redukcję nadciśnienia żylnego w układzie żył powierzchownych, a jeżeli jest on odpowiednio silny – także zmniejszenie refluksu z niewydolnych perforatorów oraz żył układu głębokiego. Zastosowanie ucisku wpływa także na polepszenie wydajności pompy mięśniowej. Poprzez zmniejszenie średnicy naczynia żylnego i przepuszczalności włośniczkowej ucisk likwiduje zastój żylny i ułatwia powrót krwi oraz przeciwdziała obrzękowi i zastojowi limfatycznemu” (A. Jawień , M Szewczyk, Zastosowanie kompresoterapii w chorobach żył)
 Mięśnie łydki, które kurczą się i rozkurczają podczas chodzenia sprawiają, że krew stojącego w pozycji pionowej człowieka płynie ku górze. Skurcz mięśni łydki przesuwa krew z danego odcinka żył ku górze, w kierunku serca. Cofaniu się krwi zapobiegają zastawki żylne, zapewniają one jednokierunkowy jej przepływ.
W sytuacji, gdy zastawki żylne są niewydolne, cykl jednokierunkowego przepływu krwi staje się zaburzony i dochodzi do wstecznego kierunku przepływu krwi w niewydolnych segmentach żył. Jest to najbardziej znaczące, gdy cofanie się następuje w miejscach połączeń pomiędzy żyłami głębokimi a powierzchownymi, ponieważ wzrastające w żyłach powierzchownych ciśnienie powoduje późniejszą niewydolność zastawek żylnych. Skutkiem podwyższonego ciśnienia hydrostatycznego w żyłach powierzchownych jest formowanie się krętych żylaków” (A. Jawień , M Szewczyk, Zastosowanie kompresoterapii w chorobach żył) Nieleczone nadciśnienie żylne może doprowadzić do rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej, która z kolei powoduje liczne zmiany, jak: przebarwienia skórne, obrzęki, lipodermatosklerozę, egzemę oraz może doprowadzić do owrzodzenia goleni.

Dla kogo przeznaczone są wyroby uciskowe?

 W leczeniu i profilaktyce metodą uciskową używa się specjalnych wyrobów kompresyjnych, takich jak: rajstopy, podkolanówki czy pończochy. Te artykuły zaleca się:

- osobom o skłonnościach do choroby żylakowej (żylaki w dużej mierze są dziedziczne, ale można też na nie "zapracować"),
- osobom chorym na niedrożność żył lub osobom, które przeszły zapalenie żył,
- pacjentom po przebytych ciężkich chorobach lub krótko po zabiegach chirurgicznych, którzy są w szczególności narażeni na zaburzenia żylne w kończynach dolnych,
- kobietom w ciąży (hormony wpływają na rozluźnienie żył a powiększający się brzuch utrudnia krążenie, kompresjoterapia jest jedyną zalecaną metodą ochrony układu żylnego u kobiet w ciąży,
- osobom otyłym (tkanka tłuszczowa utrudnia odpływ krwi),
- kobietom w okresie klimakterium i tym, które przyjmują pigułkę antykoncepcyjną lub są leczone hormonalnie,
-   kierowcom (gdy ruch nóg jest bardzo ograniczony narażeni jesteśmy na powstanie zakrzepu podróżnego zwanego potocznie "Zespołem Podróżnym".)
- osobom narażonym na „siedzący” lub „stojący” charakter pracy lub tryb życia,

- w trakcie długich podróży zarówno samochodem, samolotem, autobusem czy pociągiem. Kiedy ruch nóg jest bardzo ograniczony narażeni jesteśmy na powstanie zakrzepu podróżnego zwanego potocznie "Zespołem Podróżnym". Główne objawy tego zespołu to: zmęczenie, ciężkość nóg, obrzęk oraz bolesność kończyn dolnych. Brak ruchu, ucisk żył przez krzesło czy fotel pod kolanami powoduje, że blokuje się odpływ krwi, a to może przyczynić się do powstania zakrzepu, który może w skrajnym przypadku spowodować zator płucny i w konsekwencji może stanowić zagrożenie dla życia.

Jak działają wyroby kompresyjne?

Wyroby takie to doskonała terapia uciskowa i najskuteczniejszy sposób ograniczający rozwój żylaków. Dzięki kompresjoterapii można skutecznie zapobiegać powstawaniu lub nasilaniu się zaburzeń krążenia krwi żylnej w kończynach, poprawić funkcjonowanie układu żylnego i zastawek żylnych oraz wspierać działanie tzw. pompy mięśniowej. To taki „osobisty masażysta nóg” a masowanie następuje przy każdym stawianym kroku. Kompresjoterapia powstrzymuje rozwój istniejących żylaków . Działa korzystnie u chorych po obliteracji i operacjach żył, po zapaleniu żył, w obrzękach, w owrzodzeniu żylnym oraz zapobiegawczo w okresie ciąży. Wyroby kompresyjne działają za pomocą wywierania stopniowanego ucisku. Jednostką miary tego ucisku są „milimetry słupka rtęci”   (mm HG). Ucisk, jaki wywierają jest stopniowany i rozłożony na całej długości nóg (od kostki – największy, do uda – najsłabszy). To właśnie dzięki temu mechanizmowi mamy zapewnione prawidłowe pompowanie krwi w kierunku serca, zapobiegając zastojowi krwi w żyłach.
„Zastosowanie odpowiedniej siły ucisku na kończynę zmniejsza średnicę dużych żył. Potwierdzają to badania: flebografia i USG techniką duplex scan. Efektem stopniowania kompresji jest zmniejszenie miejscowej objętości krwi przez jej redystrybucję w kierunku proksymalnym. Zmniejszenie średnicy dużych naczyń powoduje równocześnie zwiększenie szybkości przepływu krwi żylnej, utrzymując przepływ tętniczy na niezmienionym poziomie. U człowieka leżącego ciśnienie kompresji powyżej 10 mmHg powyżej łydki jest wystarczające do zmniejszenia zastoju żylnego lub ewentualnego przeciwdziałania powikłaniom powstawania zakrzepowego zapalenia żył, np. w sytuacji unieruchomienia i konieczności przyjęcia pozycji leżącej. Ciśnienia powyżej 30 mmHg nie skutkują dalszym wzrostem prędkości przepływu w dużych żyłach lub w mikrokrążeniu, ponieważ przy tym ciśnieniu naczynia są maksymalnie opróżnione i objętość żylna nie może być już zmniejszona” (A. Jawień , M Szewczyk, Zastosowanie kompresoterapii w chorobach żył)
Kompresja zewnętrzna wywiera wpływ na układ żył powierzchownych, pomagając w zmniejszeniu podwyższonego ciśnienia hydrostatycznego i przywracając równowagę pomiędzy żyłami głębokimi i powierzchownymi. Wpływa na w redukcję obrzęków i zapobiega refluksowi żylnemu.
Kompresjoterapia podwyższa:
1) prędkość przepływu krwi w żyłach głębokich,
2) produkcję prostacyklin,
3) miejscowy przepływ włośniczkowy,
4) przezskórne ciśnienie parcjalne tlenu,
5) zmniejszoną objętość łydki podczas ćwiczeń,
6) uwalnianie aktywatora plazminogenu.
Kompresjoterapia zmniejsza:
1) pojemność i ciśnienie w żyłach,
2) widoczne żylaki powierzchowne,
3) obrzęk,
4) lipodermatosklerozę,
5) przejściowe nadciśnienie żylne.
Przeciwwskazaniem do stosowania kompresji są:

1)  poważne zaburzenia krążenia tętniczego kończyn dolnych

2)   niewyrównana zastoinowa niewydolność serca,

3)   obrzęk metaboliczny,

4)   siniczy obrzęk bolesny,

5)   zakażenia skóry i tkanek miękkich nóg, przebiegające z wysiękiem i obrzękiem,

6)   choroby skóry z dużym wyciekiem,

7)  świeża i ostra zakrzepica żylna,

8)   dermatozy,

9)   zakłócenia czuciowe w kończynie,

10) nietolerancja na materiał pończoch,

Nie stosować w nocy w trakcie snu.